Oosterwolde – Nunspeet (19,5 km)

Maandag 27 mei 2019: Oosterwolde – Nunspeet (19,5 km)

Op een goede wandeldag, droog, af en toe zon en 18 graden hebben we deze etappe gelopen. Anja had eerst nog een cursist tot 10 uur. Tegen half elf vertrokken naar Nunspeet. Daar hebben we de auto op het P&R terrein geparkeerd. We besloten om bus 100 naar Zwolle te nemen en in Oldebroek centrum uit te stappen. Hier moesten we nog 1500 meter lopen naar het Zuiderzeepad bij Oosterwolde.

Het eerste stuk tot Elburg was niet al te enerverend. Eerst ging het over asfalt, daarna ook stukken over onverharde paden tussen de boerderijen door. We liepen nog even over een mooi graspad voordat we een woonwijk van Elburg bereikten.
Daar stond een mooie picknickbank, waar we onze lunch genuttigd hebben.

Na de lunch liepen we een stuk langs de rand van Elburg. Daarna gingen we over een graspad midden door de weilanden heen richting Elburg Vesting. Dat was een echt mooi stadje met een zeer oude bebouwing en vele kunstboetiekjes. We kwamen ook langs de oude kerk. Het Zuiderzeepad maakte een ommetje door Elburg Vesting, zodat we het goed konden zien. Nadat we de winkelstraat doorwaren gingen we nog over de stadswallen.

Hierna verlieten we Elburg richting het Veluwemeer. Daar hebben we een heel stuk over een graspad over de Elburger dijk gelopen. Het water van het Veluwemeer was helaas niet dichtbij. Op het punt waar we deze dijk weer verlieten waren de restanten, fundamenten van een zeer oud kerkgebouw. Daar waren ook enkele bankjes, waar je uitzicht had over het Veluwemeer. Daar hebben we even een pauze ingelast om nog wat te eten.

Na deze pauze gingen we over de Kerkdijk, opnieuw een graspad, naar Doornspijk. Er waren hier uitgestrekte open poldergebieden met geen bescherming tegen de stevige wind. In Doornspijk gingen we even over een rustig weggetjes, totdat we Doornspijk verlieten over een mooi pad door het park Klarenbeek. Na dit park volgde een verharde weg langs een aantal boerderijen en mooie villa’s. Op een gegeven moment bereikten we het bos. We volgden een kronkelig pad, dat zeer geschikt was voor mountainbikers. Het bos was overigens niet al te afwisselend.

Verderop in het bos bereikten we een lange rechte weg die we helemaal volgden tot het bungalowpark. We hadden eigenlijk iets eerder linksaf gemoeten. Maar dat punt hadden we gemist. Dus maar even rond het bungalowpark heenlopen en dan een klein stukje langs de weg van Nunspeet naar Epe. Nadat we de spoorovergang gepasseerd worden verlieten we meteen weer de drukke weg.

Er volgde een kronkelig pad met vele zijwegen. Het was hier niet altijd duidelijk en niet altijd goed aangegeven. Op een gegeven moment waren we de wit rood tekens kwijt. We besloten toch over de kronkelpaadjes met een heel aantal klein heuveltjes door te lopen. We konden ons goed oriënteren vanwege het feit dat het spoor hier vlak langs liep. Op een gegeven moment kwamen we bij camping Vossenberg. Die we verlieten we weer bij de ingang. Daar kwamen we weer op de route. Vanaf dit punt was het gemakkelijk totdat we het station van Nunspeet bereikten.