Zondag 2 april 2017: Hollandsche Rading – Breukelen (16 km)
Op deze mooie lentedag met veel zon en zo’n 17 graden hebben we deze etappe op een zondagmiddag gelopen. Dit was onze eerste etappe van het Marskramerpad. Net over half twee in de middag waren we in Hollandsche Rading. Daar wilden we de auto bij het station parkeren, maar er was helaas geen plaats meer op de parkeerplaats. We besloten daarom een paar honderd meter in westelijke richting te rijden. Net bij het verlaten van Hollandsche Rading was links langs de route een doodlopend weggetje waar alle gelegenheid was om de auto te parkeren.
Tegen kwart voor twee begonnen we met de etappe. Het was echt om te genieten. Er waren inmiddels al heel wat bloeiende bomen. Met name de krentenboompjes stonden in volle bloei. Ook de magnolia’s die we tegenkwamen waren schitterend.
We verlieten meteen het dorp en liepen langs een rustige asfaltweg, weinig auto’s, maar wel heel veel fietsers in westelijke richting naar het plassengebied.
Na ongeveer een kilometer lopen konden we links een zandpad op dat meteen weer naar rechts boog en dicht langs de asfaltweg liep. We dachten dat het hier rustig zou zijn. Maar toen we daar al een heel eind langs gelopen hadden werden we plotseling opgeschrikt door een paar idioten op quads, die met zeer hoge snelheid vlak bij ons langs kwamen scheuren. Omdat er ook op de naast gelegen asfaltweg een paar langs kwamen hadden we niet gehoord dat ze achter ons aankwamen. We hadden maar een stap opzij hoeven te doen of er was een ernstig ongeluk gebeurd. We hebben geluk gehad.
Na enkele kilometers lopen kwamen we in een waterrijk gebied. Het was hier prachtig, nog steeds veel fietsers maar geen motorvoertuigen meer. Bij het Breukeleveense of Stille Plas was het bepaald niet stil. Er waren hier heel grote zwermen krijsende vogels. Bij Tienhoven kwamen we langs idyllisch mooi gelegen huizen. We kwamen ook langs de Trouwe Wachter, een molen die op een fotogenieke plaats lag. Anja dacht boven in de wieken een uil te bespeuren, maar het was uiteindelijk toch een andere grote vogel. Deze molen werd in de tweede wereldoorlog gebruikt om onderduikers te waarschuwen voor Duitsers. Als de wieken in een bepaalde stand stonden, wist je dat je je even niet moest laten zien.
Voorbij Tienhoven liepen we een kilometer over een grasweg, waarna we de Loosdrechtse Plassen bereikten. Daar hebben we even langs het water gezeten om zo de inwendige mens te versterken voor het laatste deel van de etappe. Officieel liep de route langs het fietspad, een stukje van de plas, maar wij wilden graag een stukje langs het water lopen over een grasveld. Dat zorgde ervoor dat we op een gegeven moment net voor punt 55 vastliepen tegen een hek aan en er was hier geen brug over de brede sloot. Dus moesten we weer 500 meter terug, waar we het eerste bruggetje tegenkwamen. Het was onze eigen schuld.
Daarna volgde en paar kilometer wandelen langs een fietspad, wat even wat minder aantrekkelijk was. Bij het voormalig fort Tienhoven kregen we weer een graspad en wat later een heel smal paadje richting Breukelen. In Breukelen passeerden we het oude fraaie centrum van het plaatsje richting het Amsterdams Rijnkanaal. Daar moesten we de brug op om het kanaal over te steken. De officiële route maakte een ommetje, maar wij besloten om steil tegen de talud van de weg omhoog te gaan. Dat lukte. Zo bereikten we om zes uur het station en enkele minuten later waren we al weer op weg richting Hollandsche Rading om onze auto op te halen.
