Zaterdag 21 oktober 2017: Amersfoort – Hollandsche Rading (22,5 km)
We hadden deze week vakantie en waren net donderdag teruggekomen van onze stedentrip. De weersvooruitzichten waren redelijk en we wilden nog graag een keer van het herfstbos genieten. Daarom besloten we op deze dag de etappe dwars door de Utrechtse heuvelrug te lopen Erg heuvelachtig was het niet want we kwamen maar weinig heuvels tegenkwamen langs de route. Aangezien het in de ochtend regende hadden we niet al te veel haast. We vertrokken tegen half tien van huis in de stromende regen, maar we hadden op de buienradar gezien dat het droog zou zijn als we in Amersfoort aankwamen. En dat bleek gelukkig te kloppen. Aanvankelijk was het nog bewolkt met nog een paar spetters regen, maar na het middaguur werd het steeds zonniger en zo’n 17 graden, dus heerlijk weer om te wandelen. We hadden de auto aan de Anna Paulownalaan in het Bergkwartier geparkeerd. Dat was wel iets vanaf het station, maar vlakbij de route. Hier was plaats genoeg en het was gratis.
Nadat we rond kwart over tien met de etappe begonnen waren gingen we al heel snel een stukje door het bos. Daarna volgde nog even een paar sportvelden en een woonwijk. We staken het spoor van Amersfoort naar Utrecht over. Hier gingen we opnieuw het bos in valk langs het spoor. We passeerden de dierentuin van Amersfoort en hoorden de dieren geluiden maken. Daarna gingen we wat verder vanaf het spoor door een heideveldje en langs een paar landerijen waar nog vele bloemen bloeiden.
Vanaf dit punt volgden we een aardig eindje een fietspad, wat onder andere ook langs de Korte Duinen liep, een mooi stuifzandgebied. Dat deed ons denken aan vroegere tijden, de periode dat we in Soest-Zuid woonden. We waren hier destijds heel vaak geweest. Nadat we de Korte Duinen achter ons lieten waren we al vrij snel in Soestduinen, tijd voor een bakje koffie. Die smaakte ons voortreffelijk.
Na de koffie liepen we nog even door Soestduinen om daarna snel de Lange Duinen te bereiken. Dit was het hoogtepunt van deze etappe. We moesten een paar keer een stukje door het zand ploeteren, maar dat hoort er vanzelfsprekend bij. Tegen het einde van het gedeelte door de Lange Duinen kwam de zon er goed door en zagen we een mooi klein heuveltje om op te zitten voor onze lunch. We zaten heerlijk in de zon en hadden hier een schitterend uitzicht. Geluksvogels die we waren, juist toen we opstonden ging de zon namelijk weer weg.
We vervolgden onze weg door een lang recht pad door het bos. We staken de spoorlijn van Baarn naar Utrecht over. Opnieuw volgende er lange stukken bos afgewisseld met een paar kleine heideveldjes. We schampten even de Willem Arntsz Hoeve die de afgelopen weken slecht in het nieuws was geweest. Na opnieuw een stuk bos liepen we een heel stuk langs een mooie golfbaan op. We passeerden een drukke weg en bereikten daarna het natuurgebied Splinterenburg. Het was hier echt puur natuur. Het bankje dat we zochten voor onze volgende pauze om wat te eten vonden we hier niet. Bij Berg en Bosch bereikten we weer een weg. Hier was eindelijk een bankje voor onze rustpauze.
Na deze rustpauze vervolgende we onze weg naar Hollandsche Rading. We kwamen langs de Mauritshoeve. Er was hier een prachtig terras, maar aangezien we net gerust hadden besloten om gewoon door te lopen. Vanaf dit punt was het veelal bos met af en toe wat opener stukken en een aantal huizen. Net voor Hollandsche Rading passeerden we nog een mooie zandafgraving. We waren iets voor vijf uur op het station van Hollandsche Rading. We zijn vanaf hier met de trein teruggereisd naar Amersfoort. Vanaf het station Amersfoort hebben we de laatste honderden meters van de etappe door een mooie woonwijk in Amersfoort afgelegd totdat we weer bij de auto waren.
