Woensdag 4 maart 2020 Nijkerk – Putten (15 km)

Na een lange winterpauze zijn we op deze dag weer begonnen met onze wandelingen over lange afstand wandelpaden. We zijn al vroeg van huis vertrokken, iets voor half negen. We zijn eerst met de auto naar Putten gereden. De auto parkeerden we bij het station. Vanaf Putten namen we de trein naar Nijkerk. We begonnen iets na negen uur met de etappe. Na het buitje dat we onderweg in de auto kregen, bleef het verder droog met zon en wolken en tegen de 10 graden.

Het eerste deel van de etappe liep door het oude fraaie centrum van Nijkerk. We zagen op een afstandje de toren van de kerk, die volgens een lokale bewoonster de mooiste kerk van Nederland was. We passeerden ook een heel aantal mooie beelden, waarvan met name Anja heel wat foto’s heeft genomen. In het centrum kwamen we langs een plakkaat op een muur ter herinnering aan een voormalige synagoge.

Vanuit het centrum kwamen we langs de haven van Nijkerk. Daarna liepen we door een industrie terrein en een woonwijkje naar het Joods monument in Nijkerk. Dit kleurige monument herinnert aan de 48 vermoorde Joodse inwoners van Nijkerk. Slechts 13 Joodse inwoners van Nijkerk overleefden de oorlog.

We vervolgden onze weg over een fietspad dat door een parkachtige terrein tussen de woonwijken liep. Het eerste lentegroen is al zichtbaar en de vogels fluiten al luid. Doordat de zon hier ook echte warmte gaf voelde het hier echt lente, alhoewel de wind nog best fris was. Na dit fietspad liepen we nog even door een woonwijk, voordat we Nijkerk verlieten.

Het Westerborkpad liep hier langs rustige verharde wegen. Op een gegeven moment kwamen we ook langs onverharde wegen, wat natuurlijk lekker was voor onze voeten. Nadat we de spoorlijn weer eens overgestoken waren gingen we het landgoed van Oldenaller in. We liepen hier over een modderig onverhard bochtig bospad, met sloten en ook kleine waterplasjes.

We kwamen weer even langs een verharde weg, voordat we opnieuw het landgoed Oldenaller ingingen. Hier waren ook stukken natte hei en een wat grotere plas te bewonderen. Ook het pad in dit gebied was soms een uitdaging, omdat we op een gegeven moment door 5 tot 10 centimeter diep water moesten lopen. Dit was vanwege de vele regen, die er de afgelopen maand gevallen was. Nadat we dit gebied weer verlaten hadden en weer op de verharde weg gekomen waren, hebben we even gerust op een bankje en een vroege lunch gegeten.

Vanaf ons rustpunt volgde een lange vrij rechte stille asfaltweg richting Putten. Na een aantal kilometers lopen kwamen we Putten vanaf het zuiden binnen. Wat ons hier opviel waar de vele vogelkastjes, die aan de bomen langs de weg bevestigd waren.

Dichtbij het centrum van Putten kwamen we langs de Herdenkingshof ter nagedachtenis aan de razzia van de Duitsers in 1944, waarbij ze 660 lokale bewoners hadden opgepakt en naar een concentratie kamp hadden gebracht. Van deze 660 inwoners kwamen uiteindelijk niet meer dan 59 levend terug. Om dit te herdenken stond hier in het park een beeld van een weduwe. Hierna was het niet ver meer naar het eindpunt van de etappe, waar we al ruim voor half twee aankwamen.