Donderdag 27 april 2017: Vaals – Epen (14,5 km)
Na het ontbijt in ons hotel in Gulpen hebben we de spullen ingepakt en zijn we vertrokken. Deze dag was het weer hetzelfde als de dag ervoor, koud met afwisselend zon en wolken en nagenoeg droog. Het was Koningsdag. In het centrum van Gulpen was er de klassieke vrijmarkt. We kwamen langs een kraampje waar ons spontaan een paar oranje gekleurde gedroogde zuidvruchten werd gegeven. Na de boodschappen voor de lunch bij de Plus zijn we naar het busstation gelopen. De bus ging net voor onze neus weg, dus moesten we 15 minuten wachten. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om een oranje tompouce ter ere van Koningsdag te eten die we net gekocht hadden. Daarna zijn we met de bus naar Vaals gereisd. Vanaf het busstation was het zo’n 500 meter lopen naar de beginpunt van de etappe. Dit was duidelijk de meest heuvelachtige etappe van het hele Krijtlandpad.
Het ging door een mooie buitenwijk van Vaals meteen omhoog richting het Drielandenpunt. Daarna ging het door het bos verder omhoog naar het plateau van de Vaalserberg. Dan denk je dat je er bijna bent. Maar in tegenstelling tot de weg die verder vlak verloopt naar het drielandenpunt, gaat de wandelroute eerst weer een stuk naar beneden om daarna meteen weer omhoog te gaan, kortom een goede training voor ons ter voorbereiding op de bergen van de GR5, die we in de zomer verder willen lopen. Bij het Drielandenpunt was er een zonnig terras. Dus konden we de verleiding niet weerstaan om hier even een gezellig bakje koffie te doen.
Na het Drielandenpunt gingen we weer een stuk naar beneden dicht langs de Belgische grens op. Hier was de route behoorlijk gewijzigd. Het was goed beschreven in de route wijzigingen. We kwamen zelfs even een heel klein stukje door België. Het ging hier behoorlijk op en neer door een aantal weilanden met mooie uitzichten. We hebben hier geluncht op een beschut plekje achter een haag. Na de lunch ging het nog wat naar beneden en daarna weer flink omhoog naar het plateau. Het was hier even zoeken omdat er een geel rood aanduiding verdwenen was. Daarna weer op en neer door het bos en af en toe er even buiten waar we dan van de mooie uitzichten konden genieten. Het was hier rustig met uitzondering van het Hijgend Hert, een restaurant en kinderboerderij.
Vanaf dit punt was de route tot Epen op diverse plaatsen flink gewijzigd, waardoor de route een stuk fraaier was geworden, maar ook zo’n anderhalve kilometer langer en veel meer heuvels. Vooral het laatste stuk vanaf de top richting de Geul bij Epen was erg fraai, veelal over smalle paadjes en door weilanden en met mooie uitzichten. Op het laatst liepen we nog even langs de kronkelende Geul richting het eindpunt van de etappe. Vanaf dat punt moesten we nog een kleine kilometer lopen naar het centrum van Gulpen, waar ons hotel lag. Ook in Epen was er een koningsdagfestiviteit waar we nog even naar gekeken hebben. Het hotel in Epen was ons mooiste hotel van deze trip. s’ Avonds hebben we in de pizzeria gegeten. Het was er erg druk, maar ze hadden nog een plekje voor ons alhoewel we lang op onze pizza moesten wachten. Anja had pech want haar pizza was erg zout. Daar had ze de hele nacht nog last van.
