Zaterdag 14 juni 2025: Etel – Portivy (22 km)

We hadden maar een matige nachtrust op een veel te hard kussen in een hotel van vergane glorie. Het hotel is echt toe aan een renovatie. Ontbijt was daarentegen stevig en prima in orde.
.

Na ons ontbijt zijn we vertrokken en hebben we eerst boodschappen gedaan voor de lunch. We hadden na de hete en broeierige dagen een prachtige koele wandeldag. Op deze etappe gingen we grote stukken door de duinen en we vreesden veel mul zand, maar dat viel heel erg mee.

Nadat we Etel verlieten kwamen we al snel op een vrij breed wandel en fietspad waar je prima op kon lopen. Er waren gelukkig maar weinig fietsers. We kwamen langs een mooi vennetje en af en toe hadden we zicht op zee, waar het op dat moment vloed was.

Na een aantal kilometers kwamen we op een asfaltweg. En weer een paar kilometer verder gingen we een zandpaadje op, eindelijk toch nog mul zand. Maar ook dat viel mee. Er waren maar een klein aantal stukjes waar je echt moest ploeteren. Het was hier wel heel erg mooi.

Een paar kilometer voor Saint Barbe kwamen we langs een kinderspeelplaats met veel bankjes een prima plek voor onze lunchpauze. Daarna liepen we een stuk langs een asfaltweg om vervolgens het wandel en fietspad tot aan Saint Barbe te volgen. Via kleine paadjes en stille straatjes kwamen we bij een kapel met een mooi interieur.

Daarna liepen we verder over een vrij breed wandel en fietspad. We kwamen weer bij de kust, nu aan de oostkant van de landtong richting het schiereiland Quiberon. Wat volgde was een lang breed pad, eerst verhard en daarna onverhard.

Enkele kilometers verder doken we het bos weer in. We kwamen langs een hele grote camping. Daarna konden we op een paar boomstammetjes zitten voor onze tweede lunchpauze. We vervolgden onze weg door het bos totdat we richting het strand gingen, nu aan de westkant van de landtong.

We besloten hier niet op het pad bovenlangs te lopen maar over het strand. Het was hier heerlijk lopen over een stevig strand. We liepen iets te ver door op het strand zodat we tegen een militair terrein stuitten. We moesten enkele honderden meters terug lopen om daar via een strandopgang het strand te verlaten.

Vanaf de strandopgang liepen we op een verhard wandel en fietspad over een smalle landstrook naar het schiereiland Quiberon. We volgden dit wandel en fietspad tot aan Kerhostin. In Kerhostin gingen we weer richting de kust. De laatste kilometer liepen we weer over een pad langs de kust tot aan ons hotel. We hadden een ruime kamer in het hotel met mooi uitzicht. We hebben daar ook gegeten.