Woensdag 3 september 2025: Camoël – Pénestin (16,5 km)

Wij bleken de enige gasten te zijn in het hotel. We hadden een goede nachtrust in een stille omgeving op een stevig bed, maar het sliep toch prima. Na een simpel ontbijt vertrokken we. We gingen eerst langs de bakker voor vers brood.

Het was na een regenperiode weer droog toen we vertrokken. De weersvoorspelling waren niet positief, flinke buien en stormachtige wind. Maar de buienradar liet bijna geen regen zien. Dus maar avonturen wat het zal worden.

Het eerste deel van de etappe ging door het binnenland, meest op onverharde paden met veel bomen, dat hield de wind aardig tegen. Het was het minst mooie deel van de etappe.

Na een half uurtje lopen begon het wat te regenen. Aangezien we onder de bomen liepen werden we nog niet nat. Maar het begon steeds harder te regenen en de wind trok verder aan. Maar even op de buien radar kijken. De verwachting was dat het niet zo lang zou duren.

Toch maar de regenjassen aan. Het bleek uiteindelijk nog wel bijna een uur te duren met een afwisseling van zachte regen en momenten van harde regen. Tijdens de harde regen schulden we achter de boomstammen.

Toen werd het weer droog en de zon kwam door. We kwamen langs een restaurant. Omdat we in de avond geen restaurant in de buurt van ons verblijf hadden, wilden we hier graag lunchen. Ze hadden niet meer te bieden dan een glazen pot met eten dat voorbereid was en in de magnetron opgewarmd kon worden. We hebben daar toch maar gebruik van gemaakt. Tijdens onze lunch kwam er nog een bui maar wij zaten gelukkig droog.

Na de lunch kwam de zon er volop door. Na een uur lopen waren we in het centrum van Pénestin. Daar hebben we boodschappen gedaan voor de avond en de volgende dag ochtend en middag. Daarna hebben we de mooie kerk van Pénestin bezocht.

Vervolgens verder gelopen richting Pointe du Halguen en daarnaar bogen we af naar het zuiden. Dat ging grotendeels langs de kust en was het mooiste deel van de etappe. Gelukkig was het grootste deel beschermd tegen de stormachtige wind, maar er waren ook stukken waar we de storm moesten trotseren. De golven hadden allemaal schuimkoppen, dat was mooi om te zien. Maar het kostte ons moeite om niet van het pad afgeblazen te worden.

Op het laatste was er nog een kleine omleiding vanwege afkalving van de kust voordat we doorstaken naar onze overnachtingsplek, een houten huisje bij een camping. Daar hebben we van ons eigen proviand gegeten.