Billiers – Camoël (18 km)

vorigevolgende

Dinsdag 2 september 2025: Billiers – Camoël (18 km)

We hebben heerlijk geslapen op een lekker bed in een stille omgeving. Zoals verwacht werden we wakker met stortregens. We hebben ons daarom nog maar een keer omgedraaid want later op de ochtend zou het weer droog zijn. Nadat we opgestaan waren hebben we ontbeten en de voorbereidingen gedaan voor het vertrek.

We zijn pas iets na 11 uur vertrokken want toen was het weer droog. Dat kon omdat de etappe van deze dag iets onder de 20 km was. We hebben verder geen regen meer gehad. Het was een afwisseling van zon en wolken, 20 graden en veel wind. De route was voor een groot deel over smalle paden langs of dichtbij de kust met een aantal lage heuvels. Soms was het even steil, maar nergens echt lastig.

We moesten eerst 800 meter terug naar de GR34 lopen. Daarna een kilometer over een fiets/voetpad langs een vrij drukke weg naar het dorpje Pen Lan dat heel mooi op een schiereiland lag. We zijn langs de kust helemaal om het dorp heen gelopen. Dat was een mooie route. We kwamen langs een peperduur hotel, waar de goedkoopste kamers tegen de 500 Euro kosten!

Aan de zuidkant van Pen Lan hebben we voor onze eerste lunchpauze op een bankje gezeten met mooi uitzicht over de kust en de zee. Er waren hier behoorlijk wat wandelaars.

Na de lunch hebben we een heel aantal kilometers op een mooi pad langs de kust op gelopen. Gelukkig liepen we meestal beschut door de begroeiing vanwege de sterke wind. Op een gegeven moment liepen we door een oud bos met vele stronken en veel wind, dat was wat minder prettig. Aan het einde van het lange stuk langs de kust moesten we ons ook nog even door een hoge begroeiing worstelen.

Vanaf Moustoir gingen we verder van de kust af. Er was hier ook een klein stukje asfalt. Maar daarna weer een lang smal pad waar we soms op moesten passen voor doorns en takken of waar we onder de begroeiing en of boomstam heen moesten kruipen. Soms stond het hek langs het pad op omvallen, zodat er dan weinig van het pad overbleef.

Er waren ook mooie gladde stukken, die Anja noopte tot een moment van onbedachtzaamheid waardoor ze pardoes struikelde over een eenzame steen. Gelukkig was er niets aan de hand.

Net voor de Barrage van Arzal moesten we nog een paar ommetjes maken, eerst om een baai heen en daarna om een privé woonwijkje heen. Nadat we bij de Barrage van Arzal de baai overgestoken waren had de route nog een klein ommetje in petto vanwege een mooi uitzicht. Daarna was het niet zo ver meer naar het eindpunt.

Aangezien de lokale epicerie woensdag dicht is, deden we nog gauw wat boodschappen voor de volgende dag. Toen we incheckte bij het hotel bleek er op dinsdag geen restaurant open te zijn. Daarom nog gauw maar wat extra inkopen bij de epicerie en de bakker voor onze avondmaaltijd. We mochten van de hotel eigenaar niet in de kamer eten, maar wel op ons balkon en dat hebben we gedaan.

vorigevolgende