Donderdag 23 augustus 2018: GR5 Refuge de Longon – Saint Sauveur de Tinee (13 km)
In de ochtend werden we wakker met een strak blauwe lucht. Het ontbijt was wat uitgebreider dan wat we gewend waren in Frankrijk. Het ontbijt was met muesli, melk, brood, crackers, jam en koffie. Om kwart over acht vertrokken we. De etappe van deze dag was een lange afdaling van een kleine 1500 meter naar beneden, best wel een uitdaging met name voor Anja. Opnieuw een mooie zonnige en ook nog behoorlijk warme dag. De pittige onweersbuien kwamen pas een paar uur nadat wij op onze bestemming waren.
Wat was het schitterend bij vertrek door de regendruppels in het groene gras en de zon die er op scheen. We waren al snel uit de vallei. Er volgde een stevige stenige afdaling langs een mooie waterval. Daar zagen we het Franse echtpaar weer waar we de vorige avond uitgebreid mee gesproken hadden. Daarna werd het minder stenig en minder steil over een balkonpad door het bos richting Rougios. Op een gegeven moment kwamen we een plakkaat tegen waarop stond dat de doorgang naar Rougios versperd was, maar er was wel een streep doorheen gehaald. Dus gingen we maar gewoon door. Een aantal honderden meters voor Rougios moesten we een stroompje oversteken. We zagen wel dat de brug vernieuwd was en hier niet al te lang geleden een groot aantal rotsen naar beneden was gekomen. We moesten er wel overheen klimmen, maar dat was niet al te lastig.
Net voor Rougios moesten we toch ook nog even weer een stukje omhoog. In Rougios was het uitgestorven. De gebouwen die hier stonden waren niet meer bewoond. We liepen wel door prachtige bloemenweiden. We hebben even gerust bij een kapelletje en ons zelf ingesmeerd tegen zonnebrand. Het kapelletje bleek trouwens niet meer dan een ruïne te zijn. Kort hierna kwamen we langs een parkeerplaats waar enkele ezels achtergelaten waren en aan bomen gebonden waren. Waarschijnlijk was de eigenaar van de ezels in het dal boodschappen aan het doen met de auto om die dan per (pak)ezel het laatste stuk in de bergen te vervoeren.
Er volgde een bijna geheel vlakke weg over een afstand van enkele kilometers. We konden hier snel voortgang maken, maar de weg was bepaald niet opwindend. Een paar kilometer voor Roure verlieten we de brede weg weer en gingen we verder naar beneden over een niet al te steil dalend pad wat soms wel even behoorlijk steenachtig was. We zagen Roure beneden liggen en steeds dichterbij komen. Het lag er schilderachtig bij. Bij het begin van Roure zagen we een prachtige picknickplaats voor onze lunch. Het Franse echtpaar ontmoetten we hier voor de tweede keer onderweg en dat zou nog een paar keer gebeuren.
Na onze lunch gingen we via smalle trappenpaadjes door het oude plaatsje Roure naar beneden. Zo konden we alle idyllische plekjes in Roure goed zien. We kwamen ook langs de kerk. We hebben wat tijd genomen om deze te bezoeken. Het was een van de mooiste kerken die we op onze wandeltocht tegenkwamen en dus zeker een bezoekje waard.
Na dit bezoekje gingen we over de oude weg van Roure naar Saint Sauveur de Tinee. We liepen eerst nog heel fraai langs smalle steegjes in Roure. Daarna volgde er een heel stuk prima begaanbaar pad naar beneden. Pas de laatste paar honderd meter dalen naar Saint Sauveur de Tinee werd het weer lastig, steil en steenachtig. Na een kleine 1500 meter dalen kwamen we om kwart over twee aan in Saint Sauveur de Tinee.
We wilden naar de nieuwe gite d’etape, die net vorig jaar geopend was. Maar we moesten tot vier uur wachten, want dan zou de Tourist information weer opengaan. We kwamen het Franse stel weer tegen die een kamer in het lokale hotel hadden geboekt. Ze vroegen voor ons of daar nog plaats was. Dat was niet meer het geval omdat alle kamers al geboekt waren. We zijn toen eerst naar een lokaal cafeetje gegaan en hebben daar een biertje en daarna thee gedronken. Een week later kwamen we hier weer langs met de bus vanaf Nice terug naar onze auto in Saint Etienne de Tinee. Toen bleek dat dit cafeetje inmiddels was opgeheven.
Om vier uur gingen we weer naar de Toursist information die inmiddels net weer open was. Er was nog plaats voor ons in de gite d’etape en het was heel goedkoop, slechts 20 Euro voor twee personen. Even na vier uur waren we in de gite d’etape. Deze was werkelijk heel mooi. De plek op de zolder was nog vrij. Er waren hier twee bedden, een eigen keuken, een hoek om te zitten en een eigen badkamer, zeer ruim opgezet en alles was splinternieuw. Kortom een prachtige plek om te verblijven en wat waren we blij dat er geen plek meer was in het hotel.
Nadat we ons geïnstalleerd hadden hebben we inkopen gedaan bij de épicerie aan de overkant van de straat, die een verrassend goed assortiment had. We waren maar net terug in de gite d’etape of er barstte een enorme onweersbui los. We hebben heerlijk kunnen koken in een nieuwe keuken, waar al het nodige aanwezig was. Wat een luxe, zo’n overnachting. We hadden in de verslagen gelezen dat er geen goede overnachting in Saint Sauveur de Tinee zou zijn. Maar dat is nu gelukkig heel anders. De gite d’etape is een prima plek om te overnachten en we hoorden ook geen klachten over het hotel.
